تاريخچه كشف پديده هاي مهم در شيمي

داوی :
در سال 1800 با استفاده از سیل ولتا ، پدیده الکترولیز را کشف و با ارائه نظریه الکترو شیمیایی خود خاصیت الکتریکی مواد و ماهیت پیوند شیمیایی را که بر اساس نظریه اتمی دالتون معین شده بود مشخص کرد و با الکترولیز قلیایی ، فلزات قلیایی را تهیه کرد که سود و پتاس عنصر نیستند بلکه سدیم و پتاسیم جزو عنصرها بوده ، سود و پتاس موادی مرکب‌اند.

برسلیوس :
در سال 1813 نشانه‌های شیمیایی جدید برای عناصر و فرمول نویسی را در شیمی به سبک امروزی متداول کرد و پدیده ایزومری را کشف کرد.

مندلیف :
بین سالهای 1869 تا 1871 جدول تناوبی عناصر را تنظیم کرد و تحولی در آموزش شیمی عمومی بوجود آورد.

آرنیوس :
در سال 1888 نظریه معروف تفکیک یونی الکترولیتها را بیان داشت و بر اساس آن مکانیسم رسانایی الکترولیتی و الکترولیز را روشن ساخت.

ورنر :
در سال 1888 نظریه مهم کوتوردیناسیون را در مورد توجیه چگونگی تشکیل ترکیبات کمپلکس ارائه داد.

بکرل ، ماری کوری و پیرکوری :
بین سالهای 1896 تا 1898 پدیده رادیواکتیوی طبیعی و چند عنصر رادیواکتیو را کشف کردند.

پلانک و اینیشتن:
در سالهای 1900 تا 1905 نظریه کوآنتومی تابشهای الکترو مغناطیسی را برای توجیه نمودار توزیع انرژی تابش جسم سیاه و مشاهدات مربوط به پدیده فوتوالکتریک ارائه دادند.

رادفورد :
در سال 1911 ضمن شناسایی ماهیت پرتوهای رادیواکتیو و بمباران ورقه‌های نازک فلزی توسط ذرات آلفا ، وجود هسته را در درون اتم کشف و مدل منظومه شمسی ـ مانند را برای ساختار اتم پیشنهاد کرد.

سودی :
در سال 1913 با بررسی روی محصولات حاصل از واپاشی رادیواکتیوی اورانیم و توریم ، اولین بار پدیده ایزوتوپی را در مورد سرب کشف کرد.

بوهر :
در سال 1913 بر اساس نظریه پلانک و انیشتن ، خطی بودن طیف نشری اتم هیدروژن و نظریه معروف اتمی خود را درباره ساختمان الکترونی اتم با استفاده از نظریه رادرفورد ارائه داد.

لویس :
در سال 1916 نظر داد آخرین لایه اتم گازهای بی‌اثر دارای 8 الکترون و بسیار پایدار است و عناصر تمایل دارند ضمن شرکت در واکنشهای شیمیایی لایه ظرفیت خود را به چنین آرایش پایداری برسانند ( قاعده هشت‌تایی لویس ).

کاسل :
در سال 1916 نظریه پیوند یونی را در مورد تشکیل مواد الکترولیت پیشنهاد کرد.

لویس و لانگمیر :
در سال 1919 پیوند کووالانسی بین اتمها را کشف کردند.

رادرفورد :
در سال 1919 با بمباران هسته‌ای سبک توسط ذره آلفا اولین واکنش هسته‌ای مصنوعی را به مرحله اجرا در آورد و وجود پروتون در هسته اتم را کشف کرد.

سیر گویک و لووری :
در سال 1923 دریافته بودن که پیوند کووالانسی بین اتمها به طریقی که امروزه «داتیو» نامیده می‌شود نیز تشکیل می‌شود و تشخیص داد که ماهیت پیوند لیگاندها و اتم مرکزی در ترکیبات کمپلکس از این نوع است.

دوپروی :
در سال 1924 خصلت دوگانگی ( موج ـ ذره‌ای ) را برای الکترون پیشنهاد کرد.

اولنبک و گوادشمیت :
در سال 1925 با بررسی نتایج آزمایش اشترن گرلاخ درباره انحراف بخار نقره در میدان مغناطیسی ، بوجود حرکت اسپینی الکترون در اتم پی بردند.

هایزنبرگ :
در سال 1927 اصل عدم قطعیت را در مورد اندازه گیری دقیق و همزمان سرعت و مکان الکترون در اتم اعلام کرد.

شرودینگر :
در سال 1926 بر اساس نظریه دوبروی ، اصول مکانیک کوانتومی موجی اتم و معادله تابع موج الکترون و اوربیتالهای اتمی را به منظور حل مسائل مربوط به آرایش الکترونی ، انرژی الکترون در ترازهای مختلف انرژی اطراف هسته و تشکیل پیوند بین اتم‌ها ارائه داد.

هایتلر و لانون :
در سال 1927 نظریه پیوند ظرفیت را براساس مدل موجی اتم ارائه دادند.

پائولنیگ :
در سال 1931 جهت تطبیق ساختار مولکولهایی که پیوند دوگانه دارند با خواص آنها ، نظریه رزونانس مولکولی را ارائه داد و مفهوم الکترونگاتیوی اتم را در شیمی وارد کرد.

مولیکن :
در سال 1932 نظریه اوربیتال مولکولی را درباره چگونگی تشکیل پیوند کووالانسی بین اتمها بر اساس طول مدل موجی اتم ارائه داد.

چادویک :
در سال 1932 از طریق انجام واکنش های هسته‌ای ، وجود نوترون را در هسته اتم کشف کرد.

قلرو و پترازاک :
در سال 1939 «شکافت» هسته اورانیم 235 را کشف کردند.

بت :
در سال 1938 «گداخت هسته‌ای» بین اتمهای سبکی چون کربن و نیتروژن را کشف کرد.

سالپتر :
در سال 1952 «گداخت هسته‌ای» بین اتمهای هیدروژن را کشف کرد.

اندرسن و بن‌بریج :
از طریق واکنشهای هسته‌ای جیوه را به طلا تبدیل کنند.

ادوارد تلر :
در سال 1952 بمب هیدروژنی را بر اساس گداخت هسته‌های هیدروژن ساخ