مقاله فازهای ساکن کایرال در کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا

فازهای ساکن کایرال بسیاری وجود دارند، اما به طور متداول پنج نوع فاز ساکن کایرال در کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا HPLCمورد استفاده قرار می گیرد. اولین نوع، فازهای ساکن پروتئینی هستند که از اتصال پروتئین های طبیعی به سیلیکا به وجود می آیند. از آنجایی که پروتئین ها دارای تعداد زیادی مراکز کایرال هستند، می توانند با مولکول های کوچکی که گزینش گری کایرالی بالایی دارند، برهم کنش ایجاد نمایند. دومین نوع فازهای ساکن کایرال که پیرکل 4 پیشگام ساخت آن است، از ترکیبات کایرال با وزن مولکولی پایین که به
سیلیکا اتصال یافته اند تشکیل شده است. هر گروه اتصال یافته تعداد محدودی مرکز کایرال در دسترس دارند اما به علت اندازه کوچک این مولکول ها، تعداد زیادی از آن ها را می توان به سیلیکا متصل ساخت.

به همین دلیل نمونه مورد آنالیز با احتمال بالاتری با مراکز کایرال برهم کنش انجام می دهند. سومین نوع فازهای ساکن پلیمری، فازهای ساکن پلیمری بر پایه سلولز و آمیلوز هستند که توسط اوکاماتو 5 توسعه یافتند. در این نوع فاز ساکن، گروه های برهم کنش کننده موردنظر به سلولز اتصال یافته و سپس روی بستر سیلیکا پوشش داده می شوند. چهارمین نوع فازهای ساکن، گلیکوپپتیدهای ماکروسیکلیک هستند که به وسیله آرمسترانگ 6 معرفی شدند. این نوع فازهای ساکن هم دارای تعداد زیادی مراکز کایرال به همراه حفره های مولکولی هستند که مولکول های حل شونده می توانند وارد آن ها شده و با گروه های همسایه برهم کنش داشته باشند. ویژگی های فضایی مولکول حل شونده، درجه ورود مولکول ها و متعاقب آن میزان برهم کنش را تع یین می کند که این عامل بر میزان انرژی برهم کنش و بزرگی درجه بازداری تأثیرگذار
است. در نهایت، پنجمین گروه فازهای ساکن، فازهای سیکلودکسترینی هستند که چگونگی بازداری آن ها مشابه بازداری در کروماتوگرافی گازی است. در کروماتوگرافی مایع، فازهای ساکن سیکلودکسترینی به بسترهایی چون سیلیکا اتصال یافته و با روش مشابه ساخت فازهای معکوس ساخته می شوند.

برای دانلود مقاله فازهای ساکن کایرال در کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا روی لینک های دانلود کلیک کنید