شیمی آلی
روش تهیه پرلون

روشهای تهیه پلی آمیدها با روشهای تهیه پلی استرها مشابهند. در سال ۱۹۳۶، دانشمند آلمانی “شلاک” موفق به پلیمریزاسیون کاپرولاکتام و تولید نایلون ۶ شد. این نایلون به نام تجارتی “پرلون” در اروپا وارد بازار شد و پس از جنگ جهانی دوم ، تولید نایلون ۶ در اکثر کشورها شروع شد.
پرلون (Perlon) ، پلی آمید مشهوری است که در اشل صنعتی از واکنش خود تراکمی ۶- آمینوهگزانوئیک اسید بدست میآید.
این ترکیب از طریق نوآرایی “بکمن” سیکلوهگزانون اکسیم و تبدیل به ۴- کاپرولاکتام قابل دسترسی است. وزن مخصوص نایلون ، ۱٫۱۴است و در حدود ۲۱۵-۲۲۰ درجه سانتیگراد ذوب میگردد.
مهمترین کاربرد نایلون ۶ ، در ساخت تایر اتومبیل ، تولید نخ ماهیگیری به قطر ۰٫۱mm تا ۱٫۵mm برای مصارف ماهیگیری ، تهیه طناب به اقطار مختلف تا ۱۰cm برای بستن و یدک کشیدن کشتیها ، ساخت لوله ، تولید جوراب و انواع لباسهای مختلف زنانه و مردانه ، ساخت فرشهای ماشینی ، موکت ، پرده ، رویه مبل و بافت انواع دیگر پارچه است.
روش تهیه
در مرحله اول برای تولید صنعتی ، (چون مرحله اول پلیمریزاسیون) ، کاپرولاکتام مذاب همراه کمی دیاکسید تیتان و اسید استیک توسط یک فیلتر وارد لولههای رآکتور پلیمریزاسیون میشود، پلیمری که تولید گردید، پس از خروج از رآکتور بالافاصله وارد سیستم ریسندگی میگردد. در مرحله دوم که شامل ریسندگی است، نایلون ۶ به حالت مذاب وارد منافذ ریزی شده و از آن به صورت رشتههای ظریفی خارج میگردد.
این رشتهها ، ۵ برابر طول خود کشیده میشوند. سپس با آب بشویید و خشک کنید و به صورت کلاف بپیچید.
لینک کوتاه مطلب
برای کپی کلیک کنید