اسرار شیمی در قرآن و نهج البلاغه

در بخشی از خطبه یک نهج البلاغه یکی از راه های شناخت خداوند را آفرینش جهان ذکر نموده است ،که مولا علی (ع) در این سخنرانی خود فرموده است: « سپس خدای سبحان طبقات فضا را شکافت و اطراف آن را با ذکر دو هوای راه یافته به آسمان و زمین را آفرید و در آن آب روان ساخت آبی که امواج متلاطم آن شکننده بود که یکی بر دیگری می نشست . آب را بر باد و طوفانی شکننده نهاد و باد را به بازگرداندن آن فرمان داد و به نگهداری آب مسلط ساخت و حد و مرز آن را به خوبی تعیین فرمود.»فضا در زیر تند باد و آب بر بالای آن در حرکت بود سپس خدای سبحان طوفانی «باد تندی که خشک و بی باران است» بر انگیخت که آب را متلاطم ساخت (اشاره به علم دریاشناسی) و امواج آب را پی در پی در هم کوبید.طوفان به شدت وزید و از نقطه ای دور دوباره آغاز شد سپس به طوفان امر کرد تا امواج دریاها را به هر سو روان کند و بر هم کوبد و با همان شدت که در فضا وزیدن داشت بر امواج آبها حمله ور گردد و از اول آن برمیداشت و به آخرش می ریخت( زیر و رو کرن محتوای خشکی وحل کردن املاح وگازها ) و آبهای ساکن را به امواج سرکش برگرداند تا آنجا که آبها روی هم قرار گرفتند و چون قله های بلند کوهها بالا آمدند، امواج تند با کف های برآمده از آبها را در هوای باز و فضای گسترده بالا برد که از آن هفت آسمان (طبقات گازی جو) را پدید آورد.»