نکات کنکوری انواع آمین در شیمی و مقایسه قدرت بازی آمین ها

آمین ها ترکیبات آلی هستند که در ساختار خود نیتروژن (N) دارند. آمین ها از جایگزینی یک، دو و یا سه هیدروژن آمونیاک (NH3) با گروه های آلکیل به دست می آیند. بر همین اساس آمین ها به 3 دسته طبقه بندی می شوند که در ادامه به تعریف انواع آمین و نکات آنها می پردازیم

آمین نوع آول از جایگزین کردن یک اتم هیدروژن آمونیاک با یک گروه آلکیل به دست می آید مثل: متیل آمین ، اتیل آمین

آمین نوع دوم از جایگزین کردن دو اتم هیدروژن آمونیاک با دو گروه آلکیل یکسان یا مختلف به دست می آید مثل : دی متیل آمین، دی اتیل آمین، اتیل متیل آمین

آمین نوع سوم از جایگزین کردن سه اتم هیدروژن آمین با سه گروه آلکیل یکسان یا مختلف به دست می آید مثل: تری متیل آمین، تری اتیل آمین.

آمین ها به علت جفت الکترون ناپیوندی روی اتم نیتروژن خود، می توانند یک پروتون بپذیرند و خاصیت بازی دارند.

آمین ها باز ضعیفی محسوب می شوند. یونش آنها تعادلی و دارای ثابت بازی هستند.

گروههای الکترون دهنده متصل به آمین (مثل آلکیل ها)، چگالی الکترون روی نیتروژن را افزایش داده و خاصیت بازی آمین ها را افزایش می دهند.

گروههای الکترون کشنده متصل به آمین ها، خاصیت بازی آنها را کاهش می دهند.

با افزایش زنجیر آلکیل متصل به آمین، خاصیت بازی آن افزایش می یابد.

مقایسه قدرت بازی انواع آمین ها:
نوع دوم > نوع اول > نوع سوم > آمونیاک

مقایسه قدرت بازی چند آمین:
دی اتیل آمین > دی متیل آمین > اتیل آمین > متیل آمین > آمونیاک

قدرت بازی آمین های نوع سوم مطابق انتظار نیست و از نوع اول و دوم کمتر است (با اینکه گروه آلکیل متصل بیشتری دارد). علت این پدیده ممانعت فضایی گروههای آلکیل است که اجازه نمی دهنده پروتون به راحتی به نیتروژن نزدیک شود.